水浒传·第十六回

水浒传·第十六回原文：

凤凰台上曾经有凤凰鸟来这里游憩，而今凤凰鸟已经飞走了，只留下这座空台，伴着江水，仍径自东流不息。当年华丽的吴王宫殿及其中的千花百草，如今都已埋没在荒凉幽僻的小径中，晋代的达官显贵们，就算曾经有过辉煌的功业，如今也长眠于古坟里(...)
白玉栏杆金作柱，楼上朝朝学歌舞。
盖尝因而论之：豫让臣事智伯，及赵襄子杀智伯，让为之报仇。声名烈烈，虽愚夫愚妇莫不知其为忠臣义士也。呜呼！让之死固忠矣，惜乎处死之道有未忠者存焉——何也？观其漆身吞炭，谓其友曰：“凡吾所为者极难，将以愧天下后世之为人(...)
诗人与被俘人众怀着凄恻的心情被押往北方，途中步履维艰，却后退不得。举目北望，哪里是个尽头？眼中所见再也不是熟悉的故国风物，头顶天空再也不是故国的天空。“不尽头”，是指北国的云天苍茫弥漫，神秘莫测，这艰难的路程没有尽头。这三个字透露出诗人前程未卜、追怀故国、难舍难休的心态。第一句就以沉缓迷惘的语气奠定了全诗缠绵惆怅、凄神哀肠的感情基调。
“写不成书”两句，是写雁群飞行，排成一字或人，孤雁单飞排不成字，故说写不成书信，只能成一点，带回一点相思。从而巧妙地表达出前朝对遗民的思念。古人常以雁为传书使者。“只寄得、相思一点”，激起人们多少相思之苦与家国之苦，已无从分辨。如果说，“恍然”离散已使孤雁怅然若失因而无奈去别寻栖所的话；如果说，依然荒寥更足以使之凄怆伤神的话，那么，“写不”两句所表达的那种痛苦竟无人可告之情则转而化为某种程度的悲壮了：雁既失群于万里之外，不能和同伴共排雁字，只有向他们遥寄一片相思之情了，此其一；因此，违误(...)
来到这牢门首也。扯动这绳子。来了，来了。是提牢官来了，我开门去。哎哟、哎哟，可怎么好？原来是提控，撞倒他怎么了？这个是甚么门？这个是牢门。可知是牢门，牢门里门上拴一条绳子，绳子上拴着铃子，有人来扯动这绳子，里面那铃子铎琅响一声，你便不合攒出得脑来。假若有那劫牢的来，一棍子打杀你，你死不争，孩儿也，你不带累他那官长么？提控说的是。坏了笠子了。着个补笠子的补了者。理会的。开了这门了，我进去。这个是甚么人？这两个是夫人，这个是都管。过来跪者。我又无罪过。我跪者，看他怎么放我起来？你姓甚么？我不醒。你姓甚么？哦，你问我姓甚么？我姓王。庞？王。黄？提控，我写与你看：三画中间一竖。是王。你是三画王？我正是三画王。三画王，把墨来。这一场苦又不善了。我又不是太医，着我把脉，没奈何。官差，依着他。一肝、二胆、三脾。你做甚？你说着我把脉来。是砚瓦上磨的。那个是墨？是。无了墨了。土地龛子上有块墨。理会的。他这有心记事，我寻去。真个有一块墨。提控，有了墨了。三画王，砚瓦上灰吹了者。哎哟，哎哟。嗨，眯了提控眼也。媳妇儿，媳妇儿，过河来打打米米。甚么打打米米？拿过来。靠前跪着！你姓甚么？我姓王。庞？王。提控，提控，他也是三画王。你也是三画王？提控(...)
这首诗的纪事，就不是寸步不遗，而是大幅度的跳跃，同时又“气象联络”。八句诗四韵：“催”、“来”押平声韵，“喜”、“尔”押上声韵，“拳”、“钱”押平声韵，“醉”、“费”押去声韵。韵脚忽抑忽扬的急遽转换，也正好与内容上的跳跃(...)

水浒传·第十六回拼音解读：

fèng huáng tái shàng céng jīng yǒu fèng huáng niǎo lái zhè lǐ yóu qì ，ér jīn fèng huáng niǎo yǐ jīng fēi zǒu le ，zhī liú xià zhè zuò kōng tái ，bàn zhe jiāng shuǐ ，réng jìng zì dōng liú bú xī 。dāng nián huá lì de wú wáng gōng diàn jí qí zhōng de qiān huā bǎi cǎo ，rú jīn dōu yǐ mái méi zài huāng liáng yōu pì de xiǎo jìng zhōng ，jìn dài de dá guān xiǎn guì men ，jiù suàn céng jīng yǒu guò huī huáng de gōng yè ，rú jīn yě zhǎng mián yú gǔ fén lǐ (...)
bái yù lán gǎn jīn zuò zhù ，lóu shàng cháo cháo xué gē wǔ 。
gài cháng yīn ér lùn zhī ：yù ràng chén shì zhì bó ，jí zhào xiāng zǐ shā zhì bó ，ràng wéi zhī bào chóu 。shēng míng liè liè ，suī yú fū yú fù mò bú zhī qí wéi zhōng chén yì shì yě 。wū hū ！ràng zhī sǐ gù zhōng yǐ ，xī hū chù sǐ zhī dào yǒu wèi zhōng zhě cún yān ——hé yě ？guān qí qī shēn tūn tàn ，wèi qí yǒu yuē ：“fán wú suǒ wéi zhě jí nán ，jiāng yǐ kuì tiān xià hòu shì zhī wéi rén (...)
shī rén yǔ bèi fú rén zhòng huái zhe qī cè de xīn qíng bèi yā wǎng běi fāng ，tú zhōng bù lǚ wéi jiān ，què hòu tuì bú dé 。jǔ mù běi wàng ，nǎ lǐ shì gè jìn tóu ？yǎn zhōng suǒ jiàn zài yě bú shì shú xī de gù guó fēng wù ，tóu dǐng tiān kōng zài yě bú shì gù guó de tiān kōng 。“bú jìn tóu ”，shì zhǐ běi guó de yún tiān cāng máng mí màn ，shén mì mò cè ，zhè jiān nán de lù chéng méi yǒu jìn tóu 。zhè sān gè zì tòu lù chū shī rén qián chéng wèi bo 、zhuī huái gù guó 、nán shě nán xiū de xīn tài 。dì yī jù jiù yǐ chén huǎn mí wǎng de yǔ qì diàn dìng le quán shī chán mián chóu chàng 、qī shén āi cháng de gǎn qíng jī diào 。
“xiě bú chéng shū ”liǎng jù ，shì xiě yàn qún fēi háng ，pái chéng yī zì huò rén ，gū yàn dān fēi pái bú chéng zì ，gù shuō xiě bú chéng shū xìn ，zhī néng chéng yī diǎn ，dài huí yī diǎn xiàng sī 。cóng ér qiǎo miào dì biǎo dá chū qián cháo duì yí mín de sī niàn 。gǔ rén cháng yǐ yàn wéi chuán shū shǐ zhě 。“zhī jì dé 、xiàng sī yī diǎn ”，jī qǐ rén men duō shǎo xiàng sī zhī kǔ yǔ jiā guó zhī kǔ ，yǐ wú cóng fèn biàn 。rú guǒ shuō ，“huǎng rán ”lí sàn yǐ shǐ gū yàn chàng rán ruò shī yīn ér wú nài qù bié xún qī suǒ de huà ；rú guǒ shuō ，yī rán huāng liáo gèng zú yǐ shǐ zhī qī chuàng shāng shén de huà ，nà me ，“xiě bú ”liǎng jù suǒ biǎo dá de nà zhǒng tòng kǔ jìng wú rén kě gào zhī qíng zé zhuǎn ér huà wéi mǒu zhǒng chéng dù de bēi zhuàng le ：yàn jì shī qún yú wàn lǐ zhī wài ，bú néng hé tóng bàn gòng pái yàn zì ，zhī yǒu xiàng tā men yáo jì yī piàn xiàng sī zhī qíng le ，cǐ qí yī ；yīn cǐ ，wéi wù (...)
lái dào zhè láo mén shǒu yě 。chě dòng zhè shéng zǐ 。lái le ，lái le 。shì tí láo guān lái le ，wǒ kāi mén qù 。āi yō 、āi yō ，kě zěn me hǎo ？yuán lái shì tí kòng ，zhuàng dǎo tā zěn me le ？zhè gè shì shèn me mén ？zhè gè shì láo mén 。kě zhī shì láo mén ，láo mén lǐ mén shàng shuān yī tiáo shéng zǐ ，shéng zǐ shàng shuān zhe líng zǐ ，yǒu rén lái chě dòng zhè shéng zǐ ，lǐ miàn nà líng zǐ duó láng xiǎng yī shēng ，nǐ biàn bú hé zǎn chū dé nǎo lái 。jiǎ ruò yǒu nà jié láo de lái ，yī gùn zǐ dǎ shā nǐ ，nǐ sǐ bú zhēng ，hái ér yě ，nǐ bú dài lèi tā nà guān zhǎng me ？tí kòng shuō de shì 。huài le lì zǐ le 。zhe gè bǔ lì zǐ de bǔ le zhě 。lǐ huì de 。kāi le zhè mén le ，wǒ jìn qù 。zhè gè shì shèn me rén ？zhè liǎng gè shì fū rén ，zhè gè shì dōu guǎn 。guò lái guì zhě 。wǒ yòu wú zuì guò 。wǒ guì zhě ，kàn tā zěn me fàng wǒ qǐ lái ？nǐ xìng shèn me ？wǒ bú xǐng 。nǐ xìng shèn me ？ò ，nǐ wèn wǒ xìng shèn me ？wǒ xìng wáng 。páng ？wáng 。huáng ？tí kòng ，wǒ xiě yǔ nǐ kàn ：sān huà zhōng jiān yī shù 。shì wáng 。nǐ shì sān huà wáng ？wǒ zhèng shì sān huà wáng 。sān huà wáng ，bǎ mò lái 。zhè yī chǎng kǔ yòu bú shàn le 。wǒ yòu bú shì tài yī ，zhe wǒ bǎ mò ，méi nài hé 。guān chà ，yī zhe tā 。yī gān 、èr dǎn 、sān pí 。nǐ zuò shèn ？nǐ shuō zhe wǒ bǎ mò lái 。shì yàn wǎ shàng mó de 。nà gè shì mò ？shì 。wú le mò le 。tǔ dì kān zǐ shàng yǒu kuài mò 。lǐ huì de 。tā zhè yǒu xīn jì shì ，wǒ xún qù 。zhēn gè yǒu yī kuài mò 。tí kòng ，yǒu le mò le 。sān huà wáng ，yàn wǎ shàng huī chuī le zhě 。āi yō ，āi yō 。hēi ，mī le tí kòng yǎn yě 。xí fù ér ，xí fù ér ，guò hé lái dǎ dǎ mǐ mǐ 。shèn me dǎ dǎ mǐ mǐ ？ná guò lái 。kào qián guì zhe ！nǐ xìng shèn me ？wǒ xìng wáng 。páng ？wáng 。tí kòng ，tí kòng ，tā yě shì sān huà wáng 。nǐ yě shì sān huà wáng ？tí kòng (...)
zhè shǒu shī de jì shì ，jiù bú shì cùn bù bú yí ，ér shì dà fú dù de tiào yuè ，tóng shí yòu “qì xiàng lián luò ”。bā jù shī sì yùn ：“cuī ”、“lái ”yā píng shēng yùn ，“xǐ ”、“ěr ”yā shàng shēng yùn ，“quán ”、“qián ”yā píng shēng yùn ，“zuì ”、“fèi ”yā qù shēng yùn 。yùn jiǎo hū yì hū yáng de jí jù zhuǎn huàn ，yě zhèng hǎo yǔ nèi róng shàng de tiào yuè (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

这首诗的纪事，就不是寸步不遗，而是大幅度的跳跃，同时又“气象联络”。八句诗四韵：“催”、“来”押平声韵，“喜”、“尔”押上声韵，“拳”、“钱”押平声韵，“醉”、“费”押去声韵。韵脚忽抑忽扬的急遽转换，也正好与内容上的跳跃(...)
第二首诗主要描写的是边塞征战中的思归之苦。诗人用凝重的色彩描绘了战争的惨烈与悲壮及边塞萧索荒凉的风光景物，在景物描写中寄寓了长年戍边征战的将士们的思乡情结，写得苍劲旷远，意蕴深长。语言的锤炼，更是炉火纯青，在一系列极意铺陈之后于篇末点出戍卒的思归之情，读来更(...)

相关赏析

我世跳出虎狼丛，拜辞了鸳鸯会。我要写又无纸。我这里有手帕。这手帕中做布捻，好做铺尺，菜园中无纸笔，将手帕铺在田地，就着这水渠中，插手在青泥内，打与你个泥手模，便当休离。咱两个恩断义绝，花残月缺，再谁恋锦帐罗帏。
立鹤洲侵浪，喧蛩壁近床。谁人临上路，乞得变髭方。
天上万里(...)
花里暂时相见。

作者介绍

郭远 郭远，字先德（《宋诗拾遗》卷四）。